Woensdagavond haIf acht. Ik rijd op mijn fietsje over de Pretorialaan, hoor de veegauto’s de verweekte kartonnen dozen en snottige tomaten van het plein schrapen. Vaag ruik ik de mango’s die vandaag op de kraam gelegen hebben. Zwaailichten beschijnen de regen die grote plassen maakt op de weg. Reisdoel: de kringloopwinkel van Woord en Daad of van Peter Jan en Aleida. (Is hij het Woord en zij de Daad?)
Dertig mensen vanuit allerlei kerken en christelijke organisaties zitten tussen jassen, frutsels, borden en vazen. Hans Euser vertelt over de plannen om een netwerk van organisaties te vormen ‘op Zuid’. Nu zijn we als hengelaars die in ons eigen vijvertje zitten te vissen. Terwijl we zoveel meer betekenen voor de stad als we met een groot net samen de vangst binnen halen. We kijken naar een filmpje van twee gemeenten die met elkaar een kinderfeest voor de wijk organiseren. Het plezier spat eraf. Zo’n tweehonderd meter afstand zat er tussen de kerkgebouwen, nog nooit hebben ze samen iets gedaan.
Na koffie met cakejes, gebakken door vrouwen uit ‘de Put’ (pastoraat oude wijken Rotterdam Zuid) maken we flitsend kennis met elkaar door te speeddaten. In een lange rij staan we tegenover elkaar, er wordt druk gepraat, Jitse roept af en toe: ‘nu wisselen, nog 2 ½ minuut! De vaart zit erin, gelijk daarna denken en praten we in groepjes van vijf over de volgende vragen:
- Wat is je droom voor dit netwerk?
- Wat kan je geven aan dit netwerk?
- Wat verwacht je van dit netwerk?
Jan wil graag een kaartje van Ab, hij heeft koks nodig in zijn gaarkeuken en Ad heeft werk nodig voor vrouwen zonder status. En de Katholieke kerk heeft een depot voor babyspullen waar ik als maatschappelijk werker voor een arme zwangere vrouw een uitzet kan ophalen. Ledikantje, Maxi-Cosi, matrasje nog in het plastic, jongenskleertjes, gratis en voor niets. Zelfs een kinderwagen hoort erbij.
Setkin Sies vindt het mooi dat dit initiatief van de grond komt in Feijenoord en zegt dat we als kerken te vaak aan een Calimero-complex lijden: ‘Ik ben klein en zij zijn groot’, terwijl we met elkaar zoveel kunnen betekenen voor de stad. Jorden van het Levend Woord sluit de avond met gebed. Hand in hand danken we onze goede God dat we elkaar ontmoeten en zo een netwerk van liefde en praktische hulp mogen vormen voor Zuid. Grace vat de avond in een zin samen: ‘we gaan geen netwerk vormen, we zijn er allang mee bezig.’
Wordt vervolgd!
Geschreven door Thea Metske